Nubia była cudowną wyspą położoną przy zachodnim wybrzeżu Afryki, rajem, w którym żyło się długo i szczęśliwie. Po tym niezwykłym miejscu pozostały jedynie legendy, choć wciąż można było spotkać ludzi, którzy mieli szczęście tam żyć. Do nich nie należeli Zuberi, Uzochi i Lencho. Zanim się urodzili, Nubię zniszczył potężny sztorm. Ich rodzice musieli ratować się ucieczką. Nowe miejsce do życia znaleźli w Nowym Jorku, jednak do końca swoich dni mieli przeżywać bolesną tęsknotę za utraconą wyspą. Zuberi, Uzochi i Lencho nie mogli nazwać Nowego Jorku bezpiecznym domem. Nubijczycy byli tam wyrzutkami społecznymi. Żyli w pogardzie, wciąż borykali się z ciągłymi podtopieniami dolnej części Manhattanu, gdzie mieszkali, i z trudem wiązali koniec z końcem. Swoją dzielnicę nazywali Bagnem i właściwie przywykli do ciągłej dyskryminacji. Niektórzy z młodych ludzi mieli nadzieję wyrwać się z tego przeklętego miejsca i dostać do Wyższych Sfer - podniebnej części miasta przeznaczonej dla elit, gdzie żyło się bezpiecznie i przyjemnie, opływając w niewyobrażalne luksusy. Wyższe Sfery pozostałyby na zawsze marzeniem Zuberi, Uzochiego i Lencha, gdyby nie stało się coś dziwnego: trójka nastolatków odkryła u siebie wyjątkowe i przerażające zdolności. Przeczuwali, że mają one coś wspólnego z sekretami ich rodziców. Być może któreś z tej trójki pomyślało, że ich moce mogłyby pomóc innym Nubijczykom. Ale zachłanne władze Wyższych Sfer miały inną koncepcję. I już wkrótce Zuberi, Uzochi i Lencho musieli dokonać wyboru. Stawką było życie. Nie tylko ich życie. [lubimyczytac.pl]